Maniler
TOKAT TURHAL ÇAYLI KASABASI HALKININ YÖRE MANİLERİNDEN BAZILARI
   
Sıra sıra siniler Kayalar engin olsa
Hasta olan iniler Nişanlım zengin olsa
Aldı gitti yârimi Zenginliği ne deyim
Şu karşı ki gemiler Gönlümün dengi olsa
   
İlengerde üzümsün Maniye maraz derler
Üzüm değil gözümsün Güzele kiraz derler
Bekledimde gelmedin Aldılar yâri elimden
Sabah akşam sözümsün Yana yana gez derler
   
Kayalar benek benek Manim var özü ile
Suyu nerden indirek Kışın görmüş gözü ile
Senin gibi güzele Adam yâre küser mi?
  Ellerin sözü ile
Benim gibi yar gerek  
  Kara kara kazanlar
Merdivenden yukarı Kara yazı yazanlar
Çıksam odalarına Ölmesin de sürünsün
İki de güzel yan yana Aramızı bozanlar
Girsem aralarına  
  Mani demeye geldim
Hay lilisi var bunun Şeker yemeye geldim
Göynü dolu nar bunun Meramım şeker değil
Ali paşa ordusunda Yâri görmeye geldim
Bey babası var bunun  
  Karpuz kestim yiyen yok
Leğende tuz olsam Halin nedir diyen yok
Ben bir bekâr kız olsam Yârim askerden geldi
Yârim yoldan geçerken Gözün aydın diyen yok
Evde yalnız olsam  
  Tereklide siniler
Maydanoz ot değil mi? El değmeden iniler
Yaprağı dört değil mi? Gurbetteki bacımın
Ben sevdim eller aldı Kulakları çınılar
Bu bana dert değil mi?  
  Çaya indim susuzum
Armudu budakladım Üç gündür uykusuzum
Dallarını sakladım Girsem yârin koynuna
Anasının yanın da Elim durmaz huysuzum
Oğlunu kucakladım  
  Çaya indim taşı yok
Dam üstünde un eler Yüzük buldum kaşı yok
Tombul tombul memeler Havada bir kuş gördüm
İstedim de vermedi Benim gibi eşi yok
Değmen yesin pireler